ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ 2009

Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι

Το Απολογιστικό μας Συνέδριο πραγματοποιείται σε μια κρίσιμη οικονομική -  πολιτική – κοινωνική κατάσταση, για ολόκληρο τον κόσμο, που δυστυχώς δεν αφήνει έξω και την χώρα μας αλλά κυρίως τους εργαζομένους.

Να δούμε όμως τι γίνεται με την κρίση που έχει επιπτώσεις και στην Ελλάδα. Να δούμε είναι εξωτερική ή εσωτερική;

Εδώ συνάδελφοι θα σας γυρίσω μια πενταετία πίσω, τότε που η Ν.Δ. πήρε την εντολή να κυβερνήσει και ζητώ από τον οποιοδήποτε να μου υποδείξει ένα νόμο που να ήταν υπέρ των εργαζομένων, υπέρ των οικονομικά αδυνάτων. Ας μας πουν ποιο νόμο ψήφισαν για την εισφοροδιαφυγή, φοροδιαφυγή, ώστε να στηριχτούν τα Ταμεία, τα οποία καθημερινά καταρρέουν. Τα ανείσπρακτα χρέη στις Εφορίες έχουν φτάσει τα 32 δις Ευρώ, ενώ το 2003 ήταν 6 δις. Το δημόσιο χρέος από 90 δις Ευρώ έχει φθάσει με σκληρή λιτότητα στα 170 δις Ευρώ και ο απλός άνθρωπος, ο εργαζόμενος, ο συνταξιούχος, ο νέος, η νέα που είναι άνεργοι, αναρωτιούνται που θα πάει αυτή η κατάσταση. Και όμως η  κυβέρνηση προσπαθεί το πώς θα συγκαλύψει την όποια παρανομία διαπράττουν τα στελέχη της και οι υπουργοί της.

Ευθύνες όμως υπάρχουν και στις προηγούμενες κυβερνήσεις για την κατάσταση που βιώνουμε σήμερα, γιατί δεν υπήρξαν εκείνες οι ασφαλιστικές δικλείδες που θα προστάτευαν το εισόδημα των εργαζομένων και τα ταμεία από την εισφοροδιαφυγή, την φοροδιαφυγή,  και την κακοδιαχείριση.   
Όμως συνάδελφοι σήμερα παρ΄ όλο  που η ανεργία μαστίζει την κάθε οικογένεια, η ακρίβεια εξανεμίζει το εισόδημα των εργαζομένων, η κυβέρνηση προσπαθεί να μας πείσει ότι η αγορά «αυτορυθμίζεται». Μάλλον όμως η αγορά ‘αυτορυθμίζει’ την κυβέρνηση με τα καρτέλ, αφού βλέπουμε τους εκάστοτε υπουργούς να εξαγγέλλουν 40,50, 60 μέτρα –στα λόγια- και την κυβέρνηση να μένει απαθής θεατής των εξελίξεων.

Αναρωτιόμαστε όλοι οι εργαζόμενοι, όλοι οι πολίτες αυτού του τόπου, που θα πάει αυτή η κατάσταση,  χωρίς δημόσιες επενδύσεις, με ξεπουλημένη για κομμάτι ψωμί τις δημόσιες υπηρεσίες, χωρίς μέτρα ολοκληρωμένης παρέμβασης, με τα προγράμματα δημοσίων επενδύσεων να μειώνονται, χωρίς προσλήψεις στον κοινωνικό τομέα, χωρίς να ενισχύεται το εισόδημα για να αυξηθεί η ζήτηση, και την αναπτυξιακή πορεία της χώρας να «στηρίζεται» στις ορέξεις των τραπεζιτών και στους βιομηχάνους;

Όλα αυτά έχουν σαν αναπόφευκτη συνέπεια  να αυξάνονται καθημερινά  τα ποσοστά της ανεργίας και να αποδυναμώνεται συνεχώς το εισόδημα των εργαζομένων, ενώ  η προοπτική της χώρας μας για ανάπτυξη να μένει «όνειρο θερινής νυκτός». 

Το παραγωγικό δυναμικό της χώρας, στον Βιομηχανικό και τον Αγροτικό τομέα, έχει μειωθεί ανησυχητικά σε σύγκριση με τις υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε.  και δυστυχώς αυτό φαίνεται  αισθητά και στο Νομό μας. 

Tτο αγροτικό εισόδημα καταρρέει και αυτό καθημερινά, ενώ ο τουριστικός τομέας κρέμεται κυριολεκτικά σε μια κλωστή και όλοι αναρωτιόμαστε ποιες είναι αυτές οι πολιτικές, που θα κρατήσουν ζωντανή την ύπαιθρο και τον πρωτογενή τομέα. Ποιες είναι οι πολιτικές που θα προστατέψουν τον τουριστικό τομέα ώστε να κρατηθεί η οικονομία των Χανίων σε υψηλά επίπεδα.

Συνάδελφοι όλο το προηγούμενο διάστημα κατεβήκαμε σε απεργίες που κατά γενική ομολογία ήταν πετυχημένες, όμως έχουμε απέναντί μας μια κυβέρνηση με κλειστά αυτιά και με κλειστά μάτια. Ούτε ακούει, ούτε βλέπει τις αγωνίες που εκφράζει η κοινωνία ολόκληρη. Μοναδικός της σκοπός και στόχος είναι η εξυπηρέτηση,  μέσα από την ασκούμενη πολιτική της, του μεγάλου  κεφαλαίου και των τραπεζιτών.

Το Σ.Κ. με υπευθυνότητα κατέθεσε προτάσεις για την  αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κρίσης, που δεν επιδίωκαν μόνο την προστασία των εργαζομένων και των πολιτών με χαμηλά εισοδήματα αλλά επίσης θα  στήριζαν την οικονομική δραστηριότητα και την υλοποίηση διαρθρωτικών αλλαγών  με μακροχρόνια ορίζοντα, με την άσκηση δημοσίων πολιτικών ανάπτυξης και αναδιανομής τους εισοδήματος καθώς και ενίσχυση της συνολικής ζήτησης της παραγωγικής και τεχνολογικής βάσης της χώρας.

Επίσης θα προσπαθήσει να αναδείξει τρόπους για τη δημιουργία ενός υγιούς συνεταιριστικού κινήματος σε συνεργασία με τους εργαζόμενους του χώρου και τους αγροτικούς φορείς που εμπλέκονται.

Ανεργία:

Στην Ελλάδα οι προβλέψεις των διεθνών και όχι μόνο οργανισμών, ανέφεραν ότι με ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ 2% κατά το 2009, η ανεργία θα αυξηθεί κατά 40.000 άτομα, ενώ με ρυθμό ανάπτυξης ΑΕΠ 1% η ανεργία θα αυξηθεί κατά 80.000 άτομα. Αυτά μας έλεγαν το 2008. Σήμερα ο αριθμός των ανέργων σε σύγκριση με τον Ιανουάριο του 2008 έχει αυξηθεί - με επίσημα στοιχεία της ΕΣΥΕ -  σε 75.000.

Δυστυχώς και στην Κρήτη τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής που ακολουθείται είναι τραγικά με τους 3 πρώτους μήνες του 2009 να έχουν αυξηθεί οι άνεργοι στο 12,4%. Στο Νομό μας οι απολύσεις έχουν αυξηθεί δραματικά και οι αριθμοί είναι δυστυχώς αδιάψευστοι: Οκτώβριος 2008 4.950, Νοέμβριος ‘082.365,  Δεκέμβριος ’08 963, Ιανουάριος 2009 809, Φεβρουάριος ’09  562,   Μάρτιος ’09 492.

Όμως συνάδελφοι η πραγματικότητα είναι πολύ χειρότερη. Η μαύρη εργασία (ανασφάλιστη), δίνει και παίρνει, οι διαθεσιμότητες, οι άδειες άνευ αποδοχών, οι υποχρεωτικές άδειες δίνουν και παίρνουν.

Οι δυσμενείς αυτές εξελίξεις για τους μισθωτούς και τους ανέργους υπαγορεύουν,  κατά την άποψή μας, μια στρατηγική αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης με μέτρα ενίσχυσης της ζήτησης, φροντίδα των δανειοληπτών (νοικοκυριά), ενδυναμώσεις των προϋποθέσεων ανάπτυξης και στήριξης της χρηματοοικονομικής κατάστασης και της επενδυτικής δραστηριότητας των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Στην κατεύθυνση αυτή, εάν ο προϋπολογισμός του 2009 δεν συμπεριλάβει την απόσυρση μέτρων φορολογικής επιβάρυνσης των μισθωτών  και συνταξιούχων, καθώς και την αύξηση των δημοσίων κοινωνικών δαπανών, καθώς και εάν δεν δημιουργηθούν θέσεις εργασίας, εάν δεν στηριχθεί το εισόδημα των εργαζομένων, εάν δεν υπάρξει δίκαιη ισοκατανομή του εισοδήματος, τότε, ιδιαίτερα για τους εργαζομένους, ανέργους, συνταξιούχους, τους νέους και τις νέες της χώρας μας, θα υπάρξει σημαντική επιδείνωση του βιοτικού μας επιπέδου.

Έχουμε λοιπόν χρέος να αγωνιστούμε, να αλλάξουμε αυτή την πολιτική που θέλει τον εργαζόμενο, τον συνταξιούχο, το άνεργο, εξαθλιωμένο.

Σας καλώ όλους να αγωνιστούμε και να απαιτήσουμε:

1. Την αύξηση των δημοσίων δαπανών για την υγεία, την παιδεία, την έρευνα,  την αύξηση των δημοσίων έργων και την στήριξη της οικοδομικής δραστηριότητας  που τόσο έχει πληγεί στο νομός μας, την  στήριξη του τουρισμού και των  μικρομεσαίων επιχειρήσεων,  την ουσιαστική στήριξη των οικονομικά ασθενέστερων συναδέλφων, καθώς και την  καθοριστική στήριξη του δημοσίου κοινωνικο-ασφαλιστικού συστήματος και ιδιαίτερα του ΙΚΑ.
2. Να αγωνιστούμε για να εγγυηθεί η πολιτεία το σύνολο των κατατεθειμένων στο τραπεζικό σύστημα (κυρίως στην Τράπεζα της Ελλάδος) διαθεσίμων των ασφαλιστικών ταμείων.
3. Να υπάρξει άμεση παρέμβαση της πολιτείας ώστε να απαγορευθεί η ρευστοποίηση σ’ ολόκληρη την περίοδο της κρίσης, από οποιονδήποτε ασφαλιστικό φορέα, μετοχικών ή ομολογιακών αξιών.
4. Να υπάρξει άτοκος δανεισμός από τον κρατικό προϋπολογισμό για τους ασφαλιστικούς οργανισμούς που αντιμετωπίζουν προβλήματα ρευστότητας.
5. Ενίσχυση της προστασίας των ανέργων με την αύξηση του επιδόματος ανεργίας στο 80% του μισθού ασφαλείας και επιμήκυνση της διάρκειας καταβολής του. Όλες οι δράσεις και τα προγράμματα που εξαγγέλλονται να χρηματοδοτούνται από τον προϋπολογισμό και όχι να μετακυλύονται στον ΟΑΕΔ ο οποίος όπως γνωρίζετε χρηματοδοτείται με το 90% από εργαζόμενους και εργοδότες. Επανειλημμένα οι κυβερνήσεις έκαναν κοινωνική πολιτική με ξένα χρήματα (π.χ. πυρόπληκτοι) είτε μέσω ΟΑΕΔ είτε μέσω ασφαλιστικών ταμείων.
6. Ουσιαστικά μέτρα για τους χαμηλοσυνταξιούχους και χαμηλόμισθους συναδέλφους που βρίσκονται κάτω από το  όριο της φτώχειας  (με όριο τουλάχιστον τα 10.500 € και όχι όπως αυθαίρετα όρισε η κυβέρνηση στα 5.800 €.
7. Να υπάρξει απαγόρευση απολύσεων, διαθεσιμοτήτων, υποχρεωτικών αδειών, για το διάστημα που θα διαρκέσει η κρίση.
8.  Στελέχωση και ενεργοποίηση όλων των ελεγκτικών μηχανισμών (Επιθεωρήσεων Εργασίας – ΙΚΑ – ΟΑΕΔ) για την αυστηρή εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας και της διασφάλισης των δικαιωμάτων των εργαζομένων .
9. Άμεση είσπραξη των φόρων που έχουν ξεπεράσει τα 32 δις €,  γιατί η κυβέρνηση κλείνοντας το μάτι στους επιχειρηματίες – βιομήχανους - τραπεζίτες, άφησε ανείσπρακτους φόρους.
10. Αφορολόγητο όριο 15.000 €  προσαυξανόμενο ανάλογα με την οικογενειακή κατάσταση κατά 5.000 € για κάθε προστατευόμενο μέλος.
11. Άμεση μείωση των συντελεστών ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης κατά 4 ποσοστιαίες μονάδες, μείωση των έμμεσων φόρων. Μηδενικός συντελεστής ΦΠΑ στα βιβλία, στα σχολικά είδη και στα φάρμακα.
12. Τιμαριθμική αναπροσαρμογή και αναδιάταξη φορολογικής κλίμακας και κλιμακίων.  Εφαρμογή των εκπτώσεων από τα έξοδα (στο ύψος του 100%) των δαπανών για ιατρικές – νοσοκομειακές δαπάνες, ενοίκια και δίδακτρα παιδιών που σπουδάζουν, τόκων για την αγορά πρώτης κατοικίας καθώς και για δαπάνες για άτομα με ιδιαίτερα προβλήματα.
13. Ουσιαστική εφαρμογή του πόθεν έσχες με αναφορά στην αγορά  ομολόγων έντοκων γραμματίων,  αγορά μετοχών, κεφαλαίων ίδρυσης και αύξησης κεφαλαίων Α.Ε.  και ΕΠΕ.
14. Αύξηση του συντελεστή φορολόγησης των υψηλών εισοδημάτων για να πληρώσουν επιτέλους οι έχοντες  και κατέχοντες. Επαναφορά και αύξηση της φορολογίας της μεγάλης ακίνητης περιουσίας με ταυτόχρονη κατάργηση του ΕΤΑΚ.
15. Φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας.
16. Φορολόγηση της πολυτελούς κατανάλωσης, βαριά φορολόγηση των επενδύσεων μέσω off-shore εταιριών.
17. Στήριξη της ανάπτυξης σε υποδομές για την οικονομία, την κοινωνία και το περιβάλλον.
18. Άμεση χρηματοπιστωτική στήριξη από την Ευρωπαϊκή Ένωση των οικονομιών της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης, προκειμένου να ελαχιστοποιηθούν οι επιπτώσεις εμβάθυνσης της οικονομικής κρίσης και στα άλλα κράτη – μέλη της Ε.Ε.
19. Επιτάχυνση επεξεργασίας των μέτρων των επιχειρησιακών προγραμμάτων ΕΣΠΑ τα οποία όχι απλώς καθυστερούν αλλά έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος.  Αλήθεια, μήπως υλοποιείται κανένα έργο στο Νομό και εμείς δεν το ξέρουμε;
20. Αν δεν υπάρξουν επενδύσεις στην βιομηχανία της ενέργειας και ιδίως στις «πράσινες» και εναλλακτικές μορφές, με αιχμή την ΔΕΗ (η οποία σας θυμίζω ότι το 2004 έκλεισε με κέρδη 480 εκ. ευρώ και σήμερα είναι ελλειμματική και της οποίας ο Δημόσιος χαρακτήρας δεν επιτρέπεται να αμφισβητείται από την κυβέρνηση, επιτρέποντας  στα ιδιωτικά συμφέροντα να την λεηλατούν για  να ενισχύσουν την κερδοφορία τους και να φορτώνουν τα βάρη  στους πολίτες – καταναλωτές,  υπονομεύοντας ταυτόχρονα τα επενδυτικά προγράμματα και το μέλλον της),  τότε το κόστος της ενέργειας θα είναι απαγορευτικό εμποδίζοντας  έτσι την ανάπτυξη που θα φέρει νέες θέσεις εργασίας και ακόμη θα επιβαρύνει οικολογικά το περιβάλλον.  

Βιοτεχνικό Πάρκο – Βιομηχανική Περιοχή

Συναδέλφισσες – συνάδελφοι, για να υπάρξει ανάπτυξη σ’ έναν τόπο, αυτό προϋποθέτει την ύπαρξη και βιοτεχνικού πάρκου και βιομηχανικής περιοχής, με σεβασμό στο περιβάλλον, με σωστές υποδομές. Εδώ ακόμα αναμένουμε με αγωνία το χωροταξικό σχεδιασμό του Νομού, για να μην αποτελεί τροχοπέδη για τον τόπο μας η οποιαδήποτε δραστηριότητα (είτε λέγεται βιοτεχνία – ενέργεια – τουρισμός – υψηλή παραγωγικότητα – ήπιες μορφές ανάπτυξης κλπ).

ΔΕΚΟ

Ζητούμε άμεση αντικατάσταση του μοντέλου των αποκρατικοποιήσεων και ιδιωτικοποιήσεων των Δημοσίων επιχειρήσεων με ορθολογική διαχείριση των πόρων, με αναπτυξιακή και κοινωνική αποτελεσματικότητα με καθοριστική παρουσία του Δημοσίου, έτσι ώστε να θα λειτουργούν στην υπηρεσία του πολίτη.

Γι’ αυτό είμαστε  κάθετα αντίθετοι με την εκποίηση του Δημοσίου πλούτου και ιδιαίτερα των ΔΕΚΟ που τις θέλουμε ταγμένες στην υπηρεσία του πολίτη.

Κράτος Πρόνοιας

Το ΕΚΧ, το Συνδικαλιστικό Κίνημα,  με όλους τους εργαζόμενους συσπειρωμένους, διεκδικούμε ένα αποτελεσματικό δίκτυο προστασίας για τις ασθενέστερες τάξεις.

Πρέπει να αγωνιστούμε όλοι μαζί για ένα Εθνικό Σύστημα Υγείας που θα θέτει προτεραιότητα την αναβάθμιση του Δημόσιου χαρακτήρα του. Να  αποκτήσει επιτέλους χαρακτήρα «ασθενοκεντρικό» αντί «γιατροκεντρικό» προσανατολισμό.

Απαιτούμε άμεσες προσλήψεις ιατρικού, νοσοκομειακού, βοηθητικού και τεχνικού προσωπικού στο Γ.Ν.Χ. καθώς και στελέχωση των κλινικών.

Λειτουργία όλων των κλινικών που προβλέπονταν στον σχεδιασμό του. Έχουμε χρέος όλοι να αγωνιστούμε για να σταματήσει η εμπορευματοποίηση της Υγείας. Απαιτούμε ανθρωπιά – αξιοπρέπεια.  Πρέπει να καταλάβουν όλοι ότι το νοσοκομείο δεν είναι κανενός τσιφλίκι, ανήκει σε όλους τους Χανιώτες.

Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε να ενισχυθεί το κράτος πρόνοιας για τους ηλικιωμένους, τους απόμαχους της δουλειάς, που με την πενιχρή σύνταξη κινδυνεύουν με κοινωνικό αποκλεισμό. Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για την προστασία των ατόμων με ειδικές ανάγκες, ώστε αυτοί  να μην οδηγούνται στο περιθώριο, να μην βιώνουν τον ρατσισμό και την απόρριψη, για να μην τους απαξιώνουν καθημερινά οι υπάρχουσες  κοινωνικές δομές.

Για μας η Δημόσια Υγεία, η Πρόνοια, η προστασία των κοινωνικά αδυνάτων, είναι αγαθά  αδιαπραγμάτευτα. Θα αγωνιστούμε και αγωνιζόμαστε για το ΙΚΑ, να προσφέρει τις υπηρεσίες που πρέπει στον κάθε ασφαλισμένο. Δεν μπορούν οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι του Νομού μας, συνεχώς να καταφεύγουν σε ιδιώτες γιατρούς και σε ιδιωτικά κέντρα υγείας, που δυστυχώς ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια και στο Νομό μας. Οι πενιχροί μισθοί τους εξ΄ άλλου δεν αφήνουν περιθώρια για να διαθέσουν για την υγεία. Απαιτούμε εδώ και τώρα λοιπόν να γίνουν προσλήψεις γιατρών, νοσηλευτικού  αλλά και διοικητικού προσωπικού.

Ένα ακόμη πρόβλημα είναι η ανασφάλιστη εργασία  και η εισφοροδιαφυγή που πρέπει άμεσα να παταχθούν με συνεχείς ελέγχους και την καταβολή αυστηρών πρόστιμων.

Εργατικό εισόδημα

Συνάδελφοι, πέρυσι η  ΓΣΕΕ υπέγραψε διετή ΣΣΕ 6,00 + 5,5 %. Πολλοί μίλησαν για ένα κουλούρι ημερησίως, μάλιστα είδαμε και το πρωτόγνωρο  να κάνει κριτική  αρχηγός κόμματος γι’ αυτή την αύξηση. Είδαμε κάποιους συνάδελφους να διαδηλώνουν έξω από την ΓΣΕΕ και να κρεμάνε κουλουράκια στα κάγκελα της ΓΣΕΕ. Σήμερα τους ρωτάμε ήταν καλή η ΕΣΣΕ; Έκανε καλά η ΓΣΕΕ που υπέγραψε 2ετή Σύμβαση; Ας μας απαντήσουν. Φανταστείτε συνάδελφοι εάν σήμερα πηγαίναμε να υπογράψουμε ΣΣΕ με τον ΣΕΒ ή ΓΣΕΒΕ με αυτή την κατάσταση που επικρατεί. 
Το Σ.Κ. λοιπόν, αναλογιζόμενο την μεγάλη ευθύνη απέναντι στους εργαζόμενους που το στηρίζουν αλλά και απέναντι στην κοινωνία, προχωρεί με αξιοπρέπεια, με καθαρό λόγο και με τεκμηριωμένες προτάσεις  για όλα τα θέματα που μας απασχολούν.

ο Σ.Κ. είναι και παραμένει η ποιο υπολογίσιμη  δύναμη στο χάρτη των κοινωνικών δυνάμεων. Ένα αναντικατάστατο όπλο στα χέρια του μισθωτού, του μεροκαματιάρη, του κόσμου της εργασίας

Ενότητα και η μαζικότητα στις αγωνιστικές μας εκδηλώσεις, στις απεργίες, στα μεγαλειώδη συλλαλητήρια, έδειξαν πως ο εργαζόμενος που βλέπει τον ορίζοντα να συννεφιάζει και να σκοτεινιάζει, έχει τη δύναμη να επιβάλει την ενότητα στην  πράξη, πέρα από διαιρέσεις, κομματικές ή παραταξιακές, πάνω από συντεχνιακές και ατομικιστικές περιχαρακώσεις.

Αυτή την ενότητα, αυτή την πολύτιμη παρακαταθήκη που κερδίσαμε όλο αυτό τον καιρό, πρέπει να την διαφυλάξουμε για την συνέχιση των αγνωστικών διεκδικήσεών μας, αν μα ενδιαφέρει πραγματικά, το μέλλον μας, το μέλλον των παιδιών μας.

Θα πρέπει λοιπόν καθημερινά εμείς οι εργαζόμενοι να αντιστεκόμαστε για να μην περάσουν οι αντεργατικές πολιτικές, να αγωνιζόμαστε μέσα από το Σωματείο, το ΕΚΧ, την ΓΣΕΕ, για μια πολιτική που θα στηρίζεται στους άξονες: ανάπτυξη, δικαιοσύνη, κοινωνική αλληλεγγύη.
Να αγωνιζόμαστε καθημερινά για να διασφαλίσουμε στον εργαζόμενο να είναι και να παραμείνει άνθρωπος.

Συνάδελφοι σε αυτή την δύσκολη περίοδο που έχει διαμορφωθεί για τους εργαζόμενους, είναι επιτακτική ανάγκη η μαζικοποίηση του Συνδικαλιστικού Κινήματος να συμμετέχει ενεργά ο κάθε εργαζόμενος στην Συνδικαλιστική Οργάνωση του χώρου ή του κλάδου εργασίας και να μην παραμείνει απαθής θεατής των εξελίξεων.

Να διαμορφώσουμε ένα Συνδικαλιστικό κίνημα αυτόνομο, ανεξάρτητο που να υπηρετεί τον εργαζόμενο και να μην είναι μηχανισμός στήριξης, ούτε της κυβέρνησης, ούτε της εργοδοσίας, αλλά και να μην μετατρέπεται σε ιμάντα μεταφοράς κομματικών επιλογών, γιατί συνάδελφοι τα προβλήματα των εργαζομένων, το μεροκάματο, η σύνταξη, δεν έχουν χρώμα.

Να διαμορφώσουμε ένα Συνδικαλιστικό Κίνημα που να λειτουργεί ταξικά, μέσα από τα θεσμοθετημένα όργανα και να παλεύει δυναμικά και αποτελεσματικά τις όποιες επιβουλές του κεφαλαίου.

Μαζί με άλλες παραγωγικές τάξεις όπως οι αγρότες, στους οποίους συμπαρασταθήκαμε στον αγώνα τους και ήμασταν στο πλευρό τους από την πρώτη στιγμή , να διεκδικούμε τα κοινά δικαιώματα μας για ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης, για ένα κράτος δικαίου.

Να αναδείξουμε τον αναντικατάστατο ρόλο του εργαζομένου στην παραγωγική διαδικασία και να δώσουμε να καταλάβουν ότι είναι καλά τα κομπιούτερ, οι μηχανές, η όποια τεχνολογία που έχουν μπει στην ζωή μας, αλλά χωρίς τα εργατικά χέρια δεν δουλεύει τίποτα.

Να υποστηρίζουμε και να συμπαραστεκόμαστε στον αγώνα κάθε επιμέρους εργασιακού χώρου γιατί κάθε νίκη δικιά τους είναι και νίκη όλων των εργαζομένων. Να διατυμπανίσουμε όλοι μαζί ότι οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να είναι αντικείμενα εκμετάλλευσης, αλλά υποκείμενα δημιουργίας και προκοπής.

OEK

Συνάδελφοι, τώρα μας πρόεκυψε μετά από το πακέτο στήριξης των Τραπεζών και πακέτο στήριξης των εργολάβων με αγορά των απούλητων κατοικιών από τον ΟΕΚ και στη συνέχεια τη διάθεση τους, με δανεισμό στους Δικαιούχους εργαζόμενους.

Μια εξαγγελία που θα δώσει λεφτά στους εργολάβους να ξεφορτωθούν τα αδιάθετα σπίτια που είναι χιλιάδες και χωρίς καμία δέσμευση για διοχέτευση αυτών χρημάτων πάλι στη κτηματαγορά για κινηθεί η οικοδομή.

Θα αγοράσουν σπίτια σε συγκεκριμένες περιοχές εκεί που είναι ο μεγαλύτερος όγκος των απούλητων σπιτιών με τιμές που θα εξασφαλίζουν μεγάλα κέρδη στο Κατασκευαστή με μεσίτη τον ΟΕΚ.

Δεν μπορούν τα λεφτά των εργαζομένων, που είναι στον Οργανισμό, να τα διαθέτουν όπως βολεύει τους μεγαλοεργολάβους και να προβαίνουν και σε δανεισμό του!, για δώσουν ρευστό στους κατασκευαστές οι οποίοι χωρίς καμία δέσμευση θα ξεφορτωθούν το στοκ που έχουν.

Ακόμα ποιος θα κάνει την κοστολόγηση της πραγματικής άξιας του ακίνητου; Ο εργολάβος;;

Καλούμε τους νέους να συμμετέχουν ενεργά στο Συνδικαλιστικό Κίνημα και με την δράση του να συνεχίσουν και αυτοί τον αγώνα, με αυτοπεποίθηση,  και κουράγιο, για νέες κατακτήσεις.

Θα  πρέπει να διαμορφώσουμε ένα συνδικάτο ταξικό, ένα συνδικάτο εργαλείο των εργαζομένων και όχι μηχανισμό υπηρέτησης μικροπαραταξιακών σκοπιμοτήτων, γιατί δεν έχουμε την πολυτέλεια να επιδιώκουμε στενόκαρδο «έλεγχό» του, ούτε να μεταχειριζόμαστε πρακτικές που απογοητεύουν τον μέσο εργαζόμενο.

Σήμερα το Συνδικαλιστικό Κίνημα όπως δρα και τεκμηριώνει με επιστημονικές μελέτες αυτό που διεκδικεί, είναι σοβαρός και αξιόμαχος συνομιλητής στην κοινωνική σύγκρουση και διαβούλευση, που κινητοποιεί όχι μόνο με την αίσθηση του δίκιου του αδικημένου, αλλά και με την δύναμη της επεξεργασμένης και τεκμηριωμένης πρότασης.

Εμείς Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι  δεν εφησυχάζουμε. Συνεχίζουμε τον αγώνα με θέσεις και προτάσεις. Αν  όμως η όποια πολιτική εξουσία επιθυμεί να υπηρετήσει τη χώρα και το λαό και όχι τα συμφέροντα των λίγων και του κεφαλαίου, τότε εμάς όχι μόνο δεν θα μας βρίσκει απέναντι αλλά θα συναινέσουμε προς την κατεύθυνση αυτή για να οδηγηθούν οι εργαζόμενοι σε  καλύτερες μέρες, με εργασία, ανάπτυξη, και δίκαιη διανομή και αναδιανομή  του παραγόμενου πλούτου. 
Όμως όταν η όποια κυβέρνηση στρέφεται κατά των κοινωνικών και ταξικών μας δικαιωμάτων, τότε εμείς έχουμε χρέος απέναντι στους εαυτούς μας και στα παιδιά μας να αγωνιζόμαστε και να αλλάζουμε αυτές τις πολιτικές. 

Γιατί δεν είναι μόνο χρέος μας συνάδελφοι,  επιβάλλεται  να παραδώσουμε στα παιδιά μας ένα καλύτερο κόσμο, να ξέρουμε ότι τα περιμένει ένα καλύτερο αύριο,  και ότι με τους δικούς μας αγώνες τους παραδίδουμε έναν δίκαιο κόσμο, όπου κανείς δεν θα διανοείται να τα θεωρεί αναλώσιμα υλικά  προς πλουτισμό.

Γεια σας και καλούς αγώνες